↑ Return to April 2014

De Dies: Peter Huizen

Net als 7 jaar geleden was ik stomverbaasd toen ik mijn naam hoorde als winnaar van de dies. Had ik nu zo briljant gespeeld? Dat kan ik me totaal niet voorstellen, ik kan me werkelijk geen geniale acties herinneren. Geen geïnspireerd bod, geslepen afspel of een tricky defense mijnerzijds staat mij voor de geest. Helemaal niets van dit alles. Daar lag het dus niet aan. Wat het wel was ga ik hier proberen te verklaren.

Allereerst heeft het misschien met houding te maken. Je moet niet beginnen aan de dies met het vooropgezette plan te winnen. Dat is volkomen kansloos, dit leidt alleen maar tot teleurstellingen. Mijn mentaliteit bij een bridgefeestje is altijd hetzelfde. Ten eerste: bridge is zinloos en verschrikkelijk. Ten tweede, op een feestje drink ik graag een paar biertjes, en dat is een understatement. Wat dat laatste betreft: ooit heeft een winnaar van de dies geschreven, dat hij won door de hele dag Spa rood te drinken. Wie mij een beetje kent weet dat dit bij mij contraproductief werkt.

Toch begon ik in de eerste kroeg nog rustig met een kopje koffie. Het was nog wat vroeg. Mijn Nienke bestelde thee en werd vervolgens leider. Helaas had de serveerster verzuimd om een theezakje mee te brengen, en dus nam ik de taak op me daar alsnog voor te zorgen: “Dummy haalt thee!”. In de tweede ronde speelde ik in Mick O’Connell en toen ben ik maar aan het bier gegaan. Met het eerste bier van de dag (een pint Kilkenny) en Sytze als tegenstander kwam dit spel voorbij (spel 4 Middag: W/Allen):

———————♠6
———————♥J863
———————♦KJ6432
———————♣63

♠T842                                                    ♠V7
♥VT2                                                     ♥AK
♦9                                                           ♦AVT7
♣AK876                                                ♣JT952

———————♠AKJ953
———————♥9754
———————♦85
———————♣V

Ik had hier de Oosthand, en terwijl ik mijn punten zat te tellen en mijn bieden te plannen (eerst 1 Kl en dan reverse 2 Ru was het idee) werd ik verrast door Martijn S die pardoes 3 Ru bood. Tja, dat verandert de zaak enigszins. Ik gokte maar op 3 SA, wat door Sytze gedoubleerd werd. Die nam zijn schoppenslagen mee, en dat was het einde van de verdediging. Grappig is dat het ongestoord nog niet eens zo makkelijk is om in 3 SA te eindigen, hoe kom je er achter dat V7 tegenover T842 precies een schoppenstop is?

Een tweede succesfactor is, dat je niet moet opvallen. Dat je de 1e helft niet moet winnen is een bekend gegeven. Dan speelt iedereen na de rust tegen je. Dit jaar was Joke de ongelukkige, die haalde dik 65 % in het eerste deel, maar ze kwam in de avondsessie niet verder dan 50 %. Na de kroegentocht uit het middagprogramma stond ik tiende. In de tweede helft haalde ik de 7e stek binnen, en dat bleek gemiddeld net genoeg te zijn om Sytze een fractie voor te blijven.

En dan moet iedereen een beetje meewerken. Zoals al eerder gezegd, ik speelde echt niet groots. Het was bij mij meer een kwestie om ongelukken te voorkomen. Nee, mijn partners deden goede dingen en mijn tegenstanders gleden met enige regelmaat vrolijk onderuit.

Zo speelde ik in de avondsessie met Hubert en hij had niet tegen wel de volgende collectie: Sch: HT652 Ha: BT4 Ru: 6432 Kl: T. Na een 1 SA-opening (15-17) en twee passen verzon hij hier 2 Ru! Nu mag met deze kwetsbaarheid en in paren zo ongeveer alles, maar ik denk niet dat dit ieders keus zou zijn. Enfin, Hubert mocht 2 Ru spelen , rommelde 7 slagen bij elkaar voor een slordige 80 %.

Even later, nu met Hubert als tegenstander. Hij heeft Sch: A987653 Ha: 943 Ru: B Kl:32. Iedereen is kwetsbaar en Wim en ik bieden gapend 3 SA uit, en of je daar een goede score aan over houdt hangt af van het aantal overslagen. Gelukkig hoeven we ons daarover niet meer te bekommeren: Hubert bood met bovenstaande hand nog eventjes 4 Sch! Ook niet ieders keus. Dat was +1400 voor ons en natuurlijk 100 %.

Kortom, er werd af en toe behoorlijk creatief geboden en gespeeld door deze en gene, maar het pakte op de een of andere manier steeds in mijn voordeel uit.

Tot slot, het was weer een buitengewoon gezellige dies. We speelden weer in een aantal gezellige cafés, het eten was lekker en ik had de hele dag gezellige partners en tegenstanders. Hiervoor wil ik Kees-Jan, Asterix & Obelix, Jessica en Vincent bedanken!