Hoofdklassebeker

[K-J]

Hoofdklassebekerteam bekert verder zonder briljant te zijn
Kees-Jan van Heusden (met medewerking van Lennart de Vos)

Maandag 13 december moest het hoofdklasseteam gaan doen wat de elffersbekerteams de dag ervoor al gedaan hadden, namelijk winnen in de eerste ronde van de bekercompetititie van dit jaar.
De tegenstander was het voor ons totaal onbekende D.B.C./Thuredreght uit Dordrecht. Dennis was ook dit jaar weer de vertrouwde captain en hij meende dat deze opponent het best bestreden kon worden door een 'degelijk Domboteam', zoals hij dat omschreef. Dit waren de spelers die volgens hem aan die beschrijving voldeden:

Elske Schrijvers - Remco van der Heijden
Lennart de Vos - Frank van der Loo

Kees-Jan van Heusden - Patrick Goor
Barteld Braaksma - Roelf Dijkhuis

Peter Huizen - Peter Pruijsers
Jeroen Buunen - Theo Boode

Afijn, in de eerste ronde is het altijd even aftasten wat het niveau van de tegenpartij is en Patrick en KJ spelen een perfect spel om hierin inzicht te krijgen:

B9xx
Vx
xx
AV7xx


AV8xx
xxx
Ax
H98

Kwetsbaar tegen niet komen zij in 4 terecht te spelen door KJ (zuid). Hij krijgt een irritante ruitenstart (hmm, tegenstanders lijken niet slecht) die hij neemt met A. Tja, de schoppens voor nul verliezers spelen, daar lijkt het spel om te draaien. KJ steekt over naar V en speelt een kleine schoppen naar de vrouw.... voor de heer. "Helaas, één down in een scherpe manche, jammer", denkt KJ, "kost misschien een paar impjes'. Echter, west speelt a tempo klaveren na.... "Slik", denkt KJ, "zitten de klavers 4-1.... en als deze slag door oost getroefd wordt en als west weer aan slag komt en er nog een klaveraftroever volgt ben ik opeens 3 down. Da's kwetsbaar best duur. Oeps, dat zijn sterke tegenstanders!". Maar niks van dat alles, oost bekent gewoon (?!?, TOET!!!) en toen verdween er dus gewoon een ruiten op de klavertrein en was 4(sp) gemaakt voor 12 impen winst.
Oké, dat soort tegenstanders dus.
Het werd nooit spannend in deze wedstrijd. Dombo verknoeide meer dan genoeg hoor om de spanning terug te brengen, maar D.B.C./Thuredreght verknoeide beter. Het beste voorbeeld was dit spel, tevens de reden voor het schrijven van dit stukje (ga wel eerst rustig in een stoel zitten, zodat je niet kan omvallen):

................ HV9x
................ x
................ HB9xx
................ V10x
Bxxx.................... x
B10x.................... xxxxxx
AVx..................... 10xx
Hxx..................... Bxx
................ A108x
................ AHV
................ xx
................ Axxx

Eerst maar de gebeurtenissen bij Lennart (zuid) en Frank (noord) aan tafel. Het bieden gaat als volgt (OW passen de hele tijd):

Frank................Lennart
1 ................1
2 ................3
4 ................4SA
5 ................5
6 ................pas

3 was een help suit trial (invite of sterker voor de manche en vraagt vooral om hulp in de klaveren) en toen Frank deze poging aannam was het voor Lennart duidelijk dat slem bereikt moest gaan worden en zo geschiede. De ietwat minimale opening van Frank maakte van het slem niet bepaald een appeltje of een eitje. West start echter met A en dat maakt het contract al meteen een stuk beter. Helaas lijkt het 4-1 schoppenzitsel nog roet in het eten te gooien, maar west weet ook dat probleem direct op te lossen door troef na te spelen (??? TOET!!!). Lennart pakt met 8 (Doe dat nou niet, prutser!!! Hoe lang speel je nou bij Dombo om te weten dat dat nóóit goed kan zijn) en speelt een kleine schoppen naar de vrouw , waarbij het 4-1 zitsel duidelijk wordt. Nu speelt Lennart H waarop west V wegkukelt. Maar dat maakt niet uit, want de derde ruitenronde moet Lennart toch introeven met A om communicatie in troef te houden naar de tafel. Lennart doet dat netjes, kijkt wel wat bevreemd als west gewoon bekend, en speelt nu schoppen naar de H9 op tafel om te snijden op B.
Maar ja, toen kwam het pakken van de eerste schoppenslag met 8 dubbel en dwars op zijn neus terecht. Hij had 10 nog over en kon dus wel snijden op de boer, maar niet daarbij op tafel eindigen, waardoor hij alsnog gedoemd was te mislukken. Tenzij...ja hoor, west dekte 10 gewoon met B (??? TOET!!!). Fluiterdefluit tikt Lennart het restant van 12 slagen weg en 11 impen winst tegenover een simpel gemaakte 4(sp).

Het kan ook anders blijkt wat later aan de tafel van Patrick en KJ. Hier bereikt het NZ-paar van D.B.C./Thuredreght geeuwend 4(sp) nadat de noordhand niet geopend werd. Een suf en daft spel lijkt geboren, maar lees rustig verder: KJ start B voor de V van de leider. Die besluit tot het trekken van troef (geleerd in de cursus), maar begint helaas (voor hem) met HV (eerste ongelukkige beslissing). Slik, dan maar geen troef meer trekken denkt de leider, maar klavers vertroeven in de dummy. Niet verder vooruitdenkend speelt hij vervolgens A, AH (tweemaal klaver weg uit de dummy) en klaver getroefd. Alles goed en wel, geen vuiltje aan de lucht, alle slagen tot nu toe gemaakt en dit is over:


................ 9
................ -
................ HB9xx
................ -
Bx....................... -
- ........................ xx
AVx..................... 10xx
H........................ B
................ A10
................ -
................ 8x
................ xx

Enige minor detail voor de leider is dat hij in de dummy zit. Tja, troef is niet goed, dus dan maar ruiten van tafel. De leider probeert een 'cunning' B (tweede ongelukkige beslissing, als hij nu een kleine ruiten had gespeeld had het contract altijd weer gemaakt) voor de V van KJ. KJ plakt de leider nu in de dummy door H na te spelen, waarna de leider het plaatje compleet maakt door nu wel een kleine ruiten na te spelen (derde ongelukkige beslissing, als hij nu H had gespeeld had hij het contract altijd weer gemaakt). Patrick gooit netjes 10 erin en speelt harten na, waardoor de leider alleen A nog maar kan maken en op 9 slagen blijft steken. 4 -1 en 11 impen winst tegenover een simpel gemaakte 4 .
Zolang je maar ergens in je speelplan een keertje ruiten naar de dummy speelt kan je niet down.

Ach, het was niet groots vanuit onze kant, maar met een simpele 203-136 bereikte ook ons hoofdklasseteam de tweede ronde voor volgens mij een unicum in de geschiedenis van Dombo, want we hebben (dacht ik) nog nooit drie bekerteams in de tweede ronde gehad.