Een verslag van de ouder-kind drive 2011
Door Floris
Een van de leukste tradities die Dombo herbergt is de jaarlijks terugkerende ouder-kind drive. Dit jaar werd het evenement op zondag 13-november gehouden. Zoals ieder jaar was de opkomst goed, waren de taarten lekker, en was het spelplezier hoog. Het enige dat jaarlijks slecht geregeld is, is de naam. “ouder-kind drive”. Ongetwijfeld was dit in den beginne een adequate naam, maar tegenwoordig nemen de “kinderen” allang niet meer alleen hun ouders mee: andere familieleden, vrienden, buren, of anderszins bekenden worden massaal achter de bridgetafel geslingerd.
Zelf koester ik warme herinneringen aan de Ouder-kind drive. Een aantal jaren geleden ben ik via deze drive voor het eerst met Dombo in aanraking gekomen. Mijn “ouder” was toen Tim (ja mensen, hij is de schuldige!). Tim is in werkelijkheid mijn neef. Dit jaar was het mijn beurt om een jonger neefje te introduceren. Bas, 19 jaar, moest er dit jaar aan geloven.
Bas kent de basisprincipes van bridge al een beetje, waardoor we alleen even een systeempje moesten afspreken. “Laten we gewoon ‘Berry voor debielen’ spelen.”, stelde ik voor. Verder heb ik hem goed geïnstrueerd dat hij op zogenaamd lollige vragen als “speel jij ook precisie?” het antwoord “nee, helaas niet.” moest ophoesten. Dit laatste was niet ten overvloede mag ik wel zeggen…
Hoe dan ook, we stonden fris aan de start en mochten beginnen tegen Arjan, die zijn broer Roel had meegenomen. Op het eerste spel kon Bas meteen laten zien dat hij goed had onthouden wat “reverse” betekent: hij herbiedt met 17 punten vlot 2♥ na zijn 1♦-opening en het 1♠-antwoord. Het resultaat is 3SA +1 voor 68%. Helaas komt op het tweede spel onze 11-kaarts fit in klaveren niet aan het licht, waardoor we meteen weer terug op 50% staan.
De tweede tafel is tegen Anneke en haar vader. Het volgende spelletje komt ter tafel:
| Spel 10 O/A |
♠ AQ3 ♥ AT ♦ AQT ♣J8764 |
|
| ♠ T6 ♥ 98753 ♦ 643 ♣ QT2 |
♠ KJ954 ♥ KQJ62 ♦ 95 ♣ 3 |
|
| ♠ 872 ♥ 4 ♦ KJ872 ♣ AK95 |
Een potdicht klein slem met slechts 28 punten is altijd lastig te bieden, zeker als je alleen maar Blackwood in je gereedschapskist hebt liggen. Bas maakte het bieden echter kinderlijk eenvoudig: hoewel wij hadden afgesproken pas te openen met 12 punten, zag Bas dat deze 11-punter een 1♦-opening waard was! Zonder deze opening is het slem vrijwel niet te bieden denk ik. Na 2♣ bij mij, bood hij 3♣. Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken: 4SA. Bas antwoordde 5♦ (1 Aas), waarna ik mezelf in 6♣ zette: 95%.
Hierna hadden we een wat gelukkige tafel tegen de ouders van Michael. Als in de vierde ronde de “dombo-combo” Tilly & Erik zich geheel vrijwillig 3 down biedt in 2SA, loopt ook die tafel met een sisser af. Dan volgt een rustige tafel tegen Dieuwertje en haar oom. De laatste ronde Was tegen Elske en haar moeder. Na wat misverstandjes leverde die tafel gemiddeld slechts 11,5% op. Daarmee bewees Elske andermaal dat ze zo ongeveer mijn grootste “dombo-angstgegner” is.
Ondanks de laatste tafel sloten wij de eerste helft tevreden af met zo’n 49,5%.
Doordat het toernooi wat uit dreigt te lopen wordt besloten om in de tweede helft geen 18, maar 12 spellen te spelen. Zes zittingen van twee dus. De score van de laatste tafel bleek helaas een voorbode te zijn voor de tweede helft. Het eerste spel:
| Spel 7 Z/A |
♠ AT92 ♥ K ♦ 7 ♣ AKQ8765 |
|
| ♠ 87 ♥ QT432 ♦ K9652 ♣ 2 |
♠ KQ ♥ J986 ♦ JT83 ♣ J94 |
|
| ♠ J6543 ♥ A75 ♦ AQ4 ♣ T3 |
Noord-Zuid zijn Eldert en zijn oom. Zij bieden (net als twee andere paren) 6♠ uit. Wij zitten Oost-West en ondergaan ons lot met tegenzin als de leider als enige in het veld de schoppens goed doet. 0%. Dit was niet het enige ‘ronde getal’ dat we gezien hebben die middag. Sterker nog: we hebben slechts één spelletje boven de 50% gescoord!
De tweede ronde was tegen Astrix en zijn vader: twee keer (vrijwel) een 0. De derde ronde is tegen Patrick en zijn moeder. Patrick heeft duidelijk zijn voorzitterspet op en probeert met hand en tand Bas over te halen om lid te worden:
Patrick: ”Ga je lid worden van Dombo?”
Bas: “nou, ik vind het wel leuk hoor, maar ik surf vrij fanatiek…”
Patrick: “ah! Maar als ‘t slecht weer is 🙂 ?”
Bas: “Surfen doe je juist met slecht weer.”
Patrick: “ok… en als t mooi weer is 🙂 ?”
Bas: “haha, ja dan liggen we op t strand.”
Patrick: “erm… en ’s avonds dan 🙂 ?”
Bas is echter onverbiddelijk… jammer. Helaas is Patrick net zo onverbiddelijk in zijn tegenspel en speelt hij onze 2♥ twee down.
Na deze eveneens slecht verlopen ronde, spelen we nog tegen Mirjam en de moeder van Astrix, en tegen Michael en zijn vriendin Joan.
Tot slot nog een “gelukje” van 18%: Het is de laatste ronde en het één-na-laatste spel. Bas en ik zitten Noord-Zuid en onze tegenstanders zijn Obelix en zijn vader. Dit was de lay-out:
| Spel 3 Z/OW |
♠ AKQJ93 ♥ J42 ♦ KQ3 ♣ T |
|
| ♠ 5 ♥ K5 ♦ J5 ♣ AKQ97652 |
♠ – ♥ QT76 ♦ AT9876 ♣ 843 |
|
| ♠ T87642 ♥ A983 ♦ 42 ♣ J |
Bas zit zuid en begint met een pas. De vader van Remco begint rustig met 1♣. Ik doubleer met het idee om daarna mijn schoppens te bieden. Remco biedt 1♦. Bas besluit te passen nu zijn biedplicht is opgeheven. Remco’s vader gooit de knuppel in het hoenderhok: stop 5♣! Ik verdwijn even in de denkkamer en kom er weer uit met een rood kaartje. Remco heeft daar een blauw kaartje voor. Bas en ik willen ons niet laten kennen en passen 5♣XX uit. Ik start met ♠A, getroefd in dummy. Remco’s vader speelt een ♣ naar zijn Aas en speelt een kleine ♦. Ik leg ♦V in, voor ♦A van de Dummy. Een volgend rondje ruiten is voor mijn ♦V. Ik speel vervolgens gedachteloos een schoppentje in: 5♣XX +1. Au! Wonderlijk blijkt dit geen top te zijn, omdat twee paren 6♣X C hebben gespeeld! Tja, dat kan natuurlijk alleen op Dombo…
Bas en ik eindigden de tweede helft op de laatste plaats met het (historisch?) lage percentage van 21,59%. Toch vonden we het een geslaagde dag, en we hadden het idee dat we daarin niet de enige waren!