↑ Return to Oktober 2014

Star Grand Café Tour 2014: Dankzij Onvervalste Meevallers Bijkans Onsterfelijk

Soms heb je van die dagen. Dat het lijkt dat je bij alles wat je doet geluk hebt en dat alles wat je aanraakt in goud verandert. Het navolgende verhaal gaat over zo’n dag. Waarschuwing vooraf:
lees niet verder als je even geen trek hebt in sterke, edoch waargebeurde verhalen.

Maandenlang had ik me verheugd op een dagje uit met een leuke Dombosche deerne. “Wil je echt wel met mij spelen?”, vroeg ze tussentijds, om daar vervolgens het totaal overbodige “we doen dan niet echt mee voor het resultaat hè” aan toe te voegen. Alsof het me daar om te doen was. Het toppunt van lol in deze context ontstond vervolgens op de clubavond voorafgaand aan de Star kroegendrive, toen een flink aantal keer gevraagd werd naar de naam van deze mysterieuze dame met wie ik die zondag zou spelen. Nu had ik me van tevoren voorgenomen deze vraag steevast te beantwoorden met “M.H. te U”, wat enkele Dombi dusdanig tot wanhoop dreef dat ze uiteindelijk hun toevlucht moesten zoeken tot mobiel internet om tot het juiste antwoord te komen…

Zondag 31 augustus, de dag van de Star kroegendrive. Na opgewekt wat rondjes om het Griftpark gerend te hebben zie ik rond 08:30 uur tot mijn grote schrik een gemiste oproep en een smsje met een heel zielig “ik ben ziek”. Terugbellen leverde gelukkig een niet al te ernstig ziekbeeld op, maar, tot zover mijn opgewekte zondag. Altijd pech met vrouwen! Wat nu gedaan? De moed zonk me in de schoenen. Alle Dombi en BCOers die ik dadelijk niet op de inschrijvingenlijst zie staan hebben waarschijnlijk een goede reden om niet de Star kroegendrive te willen spelen. Zal ik niet gaan? Dat is ook weer zo wat. Nahh. Eenmaal aangekomen bij de wedstrijdtafel besluit ik toch maar een rondje te gaan bellen ondanks dat ik weet dat de succeskans klein is op dit onchristelijke tijdstip. En inderdaad, na een uur bellen heb ik nog steeds geen maat. 10:30 uur. “Niet getreurd”, zegt Jan Meijer plots, “we hadden 1 invaller op de lijst en die is nog steeds beschikbaar”. Tja. “Dan gaan we maar kaarten – we zijn er nou toch”, besloot ik schouderophalend. En aldus vertrok ik, gewapend met in mijn linkerhand de Multi en in de rechter de Muiderberg, in de schaduw van partner Jan B. (het bleek lastig om uit die schaduw te komen, want hij is ongeveer 1,5 keer zo lang als ik), naar de 1e kroeg waar we keurig netjes op tijd aankwamen.

In restaurant RAAK! was het gelijk… raak. Mijn maat besloot meteen maar mijn geduld en incasseringsvermogen te testen door eerst 3x te vertellen dat ‘ie een 7-kaart had (4 ging gedoubleerd -1 terwijl hij ook al voor straf werd gedoubleerd in 3), vervolgens tegen troef onder zijn aas uit te starten en op een ander spel AH te laten verzuipen voor een nul. Toch leverde de tafel ondanks alles 59% op mede dankzij de gedisciplineerde pas van maat na een ♠-volgbod van tegenpartij over mijn Muiderberg. Stel dat maat had gedoubleerd voor straf dan komt de tegenpartij in een maakbare 3♣. Nu ging 2♠ geruisloos 3 down voor een top. Hup Jan!

 

Spel 2                         ♠ 8

O/Zij                           B2

                                  H987

                                  ♣ V109763

        ♠ V10976                                    ♠ 32

         A95                                         H8763

         A1065                                     QJ42

        ♣ 8                                             ♣ KJ

                                  ♠ AHB54

                                  V104

                                  3

                                 ♣ A542

 

 

        Noord      Thailo       Zuid         Jan B.

                        2           2♠            a.p.       

De volgende twee ronden zouden samen ook de nodige punten opleveren (76% en 59%). Dat had ongetwijfeld óók te maken met de omgeving (zei Thailo uit Thailand) in het Thaïse Manahakorn 1+2, maar vermoedelijk meer aan agressief bieden mijnerzijds.

 

Hoorde ik daar iemand “Houthakker!” roepen?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Spel 6                        ♠ 7653

Z/Wij                          VB5

                                  A8763

                                  ♣ H

         ♠ HB109                                     ♠ V84

         73                                            10964

         V4                                            B10

         ♣ 87654                                      ♣ AVB9

                                 ♠ A2

                                  AH82

                                  H952

                                  ♣ 1032

 

 

        Jan B.      Oost        Thailo       West

                                             1         pas           1♠           pas          1SA          pas

        3           pas          3SA          a.p.

   

3 leek me standaard inviterend met 4 schoppens en 5 ruitens dus ik rekende mezelf al rijk met 8 slagen van boven en iets mee bij maat, waarbij ik uiteraard dacht “maat moet maar een klaverenstop hebben of de klavers moeten 4-4 zitten”. Was dàt toen even slikken toen ♣H sec verscheen in dummy nadat er gestart was met kleine klaveren! Gelukkig voor ons blokkeerden die krengen vanzelf en had ik daarna mijn 9 slagen voor een vette 90% score.

Twee spellen later. Maat paste en RHO bood rustig 1♣. LHO zat al enige tijd zijn kaarten te (her)sorteren en had duidelijk een groot vraagteken op zijn voorhoofd gebrandmerkt staan. Wat een koren op mijn molen allemaal! Schijnbaar behoedzaam trok ik een stopkaartje uit mijn bakje, telde keurig netjes tot 10 en bood vervolgens resoluut 3♠ (don’t try this at home, kids) om eens lekker zand in de machine te strooien:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Spel 8                         ♠ AB2

N/Niemand               1062

                                   B3

                                   ♣ 108643

         ♠ 6                                             ♠ H754

         AHVB98753                             4

         HV2                                        A98

         ♣ –                                             ♣ AVB92

                                  ♠ V10983

                                 

                                  107654

                                  ♣ H75

 

 

        Jan B.      Oost        Thailo       West

                      pas          1♣           3♠!           …4?        pas          …pas?     pas

 

“Bridge is zinloos en verschrikkelijk!”, moet LHO gedacht hebben toen ik hem enigszins treurig 4+2 zag noteren.

 

Inmiddels begon mijn maag behoorlijk te knorren vanwege het feit dat ik ’s ochtends na het hardlopen nooit meer uitgebreid ontbijt en het al ver na 12:00 uur was. Gelukkig was de lunchkroeg in zicht, Café Hoppe. Een redelijk nieuwe kroeg die nog geen 2 jaar open is als ik het wel heb. Erg leuk om daar eens een kijkje te mogen nemen omdat er veel over te doen was geweest. Voor wie dat gemist heeft: de eigenaar van Hoppe Amsterdam heeft begin augustus een rechtszaak aangespannen tegen Hoppe Utrecht met als inzet naamsverandering van Hoppe Utrecht. Het is nog niet bekend wanneer de rechter een uitspraak doet. Hoppe Amsterdam op de Spui is best wel een begrip in Amsterdam en omstreken en de eigenaar is van mening dat de stad Utrecht in de categorie ‘en omstreken’ valt. Hoppe Utrecht is zich daarentegen van geen kwaad bewust omdat ‘onze’ eigenaar gewoon iets met hop heeft en geen enkel kwaad in de zin jegens zijn Mokumse bloedverwant.

De ‘table officer’ bij Hoppe legde de boards neer en wij begonnen vol goede moed (ca. 10 minuten voor de aanvang van de ronde) met bieden. Waarop achter mij Marcel Winkel meteen luidkeels begon te klagen – ik schrok me het apelazarus – “Scheids! Competitievervalsing! Ze beginnen al met spelen, nu hebben ze meer bedenktijd dan wij!”. Ja, de Star kroegendrive zou de Star kroegendrive niet zijn als je als Domboër niet af en toe het idee hebt dat je op een Dombo clubavond aan het spelen bent.
Het was dus ook totaal niet verrassend dat we bij Hoppe tegenover Hans K. en Jan K. mochten plaatsnemen en dat een biedmisverstand een top zou opleveren voor de een of de andere partij:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Spel 15                       ♠ 1096

W/Zij                          HV842

                                  85

                                  ♣ H63

        ♠ A83                                        ♠ HVB72

        B10                                        753

        HB742                                    V106

        ♣ V108                                      ♣ 92

                                 ♠ 54

                                 A96

                                  A93

                                 ♣ AB754

 

 

        Jan K.      Jan B.      Hans K.    Thailo

        1SA1        pas          2*          pas        2♠*          pas          pas          …3♣2

        pas          pas          …dbl3       pas

        …pas?4    pas

 

        1)              Uitgelegd als 12-14 sans.

        2)              “Ik ga me niet zonder slag                         of stoot bij 2 neerleggen”
        3)              “We hadden toch take-out                         doubletten afgesproken?”
        4)              “Uhhh take-out?”      

Jan K. startte, zich van de prins geen kwaad bewust, ‘volgens het boekje’ met troef 8. Want tegen een gedoubleerde deelscore starten we toch altijd met troef? Tien slagen later merkte Hans op “Zeg Jan – hoeveel punten had je nou eigenlijk?”. Waarop deze schuldbewust reageerde met “<hum> misschien had ik toch beter 3♠ moeten bieden?”. Afijn, deze tafel zou ons uiteindelijk 63% opleveren.

De lunch erna was erg verzorgd en lekker. Gaat allen een keer bij Hoppe Utrecht eten of drinken, zeg ik. Een echte aanrader!

Voor de 5e ronde moesten we een paar keer hikken (wat een afstanden toch hier in Utrecht) voordat we bij Broers aangekomen waren. Jan B. en ik waren inmiddels tot de conclusie gekomen dat het “een aangename dag was met dito tegenstanders” en we waren het eens over het feit dat we weinig misverstanden hadden gehad tot de lunch. Na afloop zou blijken dat we op dat moment 3e stonden, maar wisten wij veel, we waren niet met het resultaat bezig. Die wetenschap weerhield mijn maat er dus vervolgens ook niet van om stevig door te bieden op het tweede spel. Gelukkig had ik goed geluncht.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Spel 18                       ♠ V9

Z/Zij                            HB108764

                                  HV

                                  ♣ H8

        ♠ 8654                                       ♠ B72

        A9                                          V52

        985                                         7642

        ♣ B1042                                     ♣ 965

                                 ♠ AH103

                                  3

                                  AB103

                                 ♣ AV73

 

 

        Jan B.      Oost        Thailo       West

                                        1           pas

        1           pas          2SA1         pas

        3♣2          pas          3♠3           pas

        4♣4          pas          45           pas

        4SA6        pas          5♣7           pas

        68          pas          …6SA9     a.p.

 

        1)              “Z.s.m. SA bieden!”

                 2)              Checkback Stayman

                 3               4krt , geen 4krt

                 4)                    Controle voor (?!)

                 5)              Controle voor

                 6), 7)           RKCB, 1430

                 8)              “Dat moet maar zitten..”

                 9)              “Dagutnie, wôh!”       

 

 

Nadat ik was bekomen van het voor mij totaal onverwachte 6 aan de overkant dacht ik in eerste instantie “6SA is wel beetje hoog hè, Van Ree” maar meteen erachteraan ook “we zijn nog niet down”, zoals Dennis dat altijd placht te zeggen. In 6 verongelukt iedereen op de hartenbeslissing (jajaja K-J, ook hier zit de vrouw achter de boer) maar in 6SA heb je (pseudo)dwangmogelijkheden in de zwarte kleuren voor een 12e slag zodat je de hartenbeslissing lekker lang kunt uitstellen. Zeker als je tegenpartij de illusie kunt geven dat je een doubleton harten hebt en geen singleton. Dacht ik.

Dus, zo gezegd, zo gedaan. De ♣B start heb ik gepakt met de H gevolgd door 4 rondjes ruiten (64 weg in dummy). Tot mijn tevredenheid zag ik links nu een ♠ discard op de 4e ruiten en na een hoge klaveren en 3 rondjes schoppen (met het plan te snijden, maar de ♠B valt) werd het volgende eindspel bereikt:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                  ♠ –

                                  HB108

                                 

                                  ♣ –

         ♠ –                                              ♠ –

         A9                                           V52

         –                                             

         ♣ 104                                          ♣ 9

                                  ♠ 10

                                  3

                                 

                                  ♣ V7

 

 

       

 

Op het moment dat ♠10 gespeeld werd zag ik links en rechts de tot dan toe blije gezichten ietwat groen worden. Als je links nu een klaveren laat gaan dan wordt ♣7 hoog en als je een harten laat gaan dan dreig je ingegooid te worden met A. Met open kaarten kan het contract nu down als links en rechts allebei harten afgooien. Je speelt dan na A gewoon §4 na en ik kan met mijn plassertje naar de dokter. Maar omdat men in de praktijk nog steeds was overtuigd van het feit dat ik twee hartens had (wat dus niet zo was) werd nu op ♠10 links 9 bijgespeeld en rechts ♣9 onder het mom van “als maat iets weggooit dan moet ik het maar vasthouden vice versa”. Waardoor links alsnog ingegooid werd met harten, resultaat: 6SA C. Kon vast netter afgespeeld worden maar contract is contract.

 

Toen van Broers naar Zussen voor een ontmoeting met de latere nummers 2, Marjolein Debets en Yvon Fris (die gezellig een dagje uit waren en zomaar zussen van elkaar geweest hadden kunnen zijn). Marjolein was flink op dreef op de spellen 22 en 24, waar we weinig tegen konden doen. Op spel 23 verdedigden we 2♣ goed 1 down, maar spel 21 daarentegen heeft me best wel lang dwarsgezeten, tot wel ruim een week na de kroegendrive:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Spel 21                       ♠ H105

O/Zij                           972

                                  H104

                                  ♣ V987

        ♠ V8                                          ♠ B76432

        B                                           V63

        A852                                      V976

        ♣ AB10643                                ♣ –

                                  ♠ A9

                                  AH10854

                                  B3

                                  ♣ H52

 

 

        Jan B.      Yvon        Thailo       Marjo

                           2♠*          3            3♠             4        pas          pas          pas

 

        * Zwak met .          

♠V start voor de A in de hand. Dan speel je troef aas en je ziet links B vallen. Je onderbuikgevoel schreeuwt (en dat heeft je al de hele dag geen windeieren gelegd) “RESTRICTED CHOICE”, ergo, direct oversteken naar ♠H en de hartensnit nemen. Maar nee, niet Van Ree want die Yvon die verzon… 2♠. Dus is er minder kans op drie hartens en dicteert de technische speelwijze vervolgens toch het slaan van AH… Teleurgesteld over het niet opvolgen van mijn eigen onderbuikgevoel verkrachtte ik ook nog eens de klaveren waardoor ik alsnog roemloos één down ging. En tot overmaat van ramp zat nu op mijn linkerschouder een gevleugeld monstertje te springen van “zie je wel, zie je wel”. Argh. 4 contract zou onze enige slechte tafel van de dag (37%) veranderd hebben in een acceptabele tafel (52%). Onlangs verzachtte Henk Willemsens de pijn op dit spel door te vertellen dat hij het ook zo gespeeld zou hebben. Dus nu pas heb ik er vrede mee, een week na dato.

 

Speaking of which, in De Rechtbank mochten we voor de 7e ronde aanschuiven bij Machteld Giesbers en jawel, Henk Willemsens. Beide oud-Domboër, voor degenen die nu denken “wie?”. Nu zit het zo dat Machteld mij minder goed kan peilen dan Henk. Dat is niet zo vreemd want Henk zit ‘gewoon’ in Star 1. Dus ging ik heel snel links van Henk zitten om daar maximaal van te kunnen profiteren. Het resulteerde uiteindelijk in een 71% tafel voor ons maar dat lag niet alleen aan Machteld.

 

Kwisvraag. Op spel 27 gaat het bieden:

 

Machteld          Jan B.      Henk        Thailo

1♠                    pas          2            pas

3                    pas          3SA          pas

pas                   pas         

 

Ik kijk aan tegen:

♠ VB8543

A85

V10

♣ 32

 

Wat ben ik gestart? Hou vast die gedachte, ik kom er zo op terug. Eerst even spel 28.

 

Machteld had een moeilijke beslissing na een gemeen bod van mij. Zit je in Noord dan zie je 4♠ zomaar gemaakt worden als partner een goede zeskaart heeft, want al je punten zijn goed geplaatst. West zal voor zijn bieden vast AV, A en ♣H hebben dus 4 gedoubleerd -1 of -2 levert vast niet veel op. Wij kwets, zij niet. Denk je dan. Doublet? 4♠?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Spel 28                      ♠ 1093

O/Zij                          H63

                                 HV72

                                 ♣ AV7

        ♠ –                                              ♠ AH52

        AB10974                                 V82

        A1096                                     B84

        ♣ B93                                        ♣ 1064

                                  ♠ VB8764

                                  5

                                  53

                                  ♣ H852

 

 

        Machteld  Jan B.      Henk        Thailo

                        pas          2♠*          4!           …4♠        dbl           a.p.         

 

        * Zwak met .          

Theoretisch gezien is het zeer onverstandig om te preëmpten over een preëmpt. In dat licht is mijn 4 volslagen zot. Maar nu had maat voorgepast waardoor ik meer vrijheid had om te freewheelen in de 3e positie bij deze gunstige kwetsbaarheid. En als kers op de slagroomtaart had ik nu ook nog eens het tactische voordeel dat ik vóór Machteld zat. Ik hoefde dan ook niet lang na te denken over mijn bod. Maat ook niet. Die legde gapend een doubletkaartje op tafel, waarop Henk een beetje dieper in zijn zetel wegzakte… “En ik had nog wel een heel fatsoenlijke zwakke twee”, pruttelde hij na afloop teleurgesteld, om vervolgens grinnikend naar links te roepen “o en jij had dus gewoon je 4 niet hè”. Nee, Henk. Volledig juist J

Terug naar het vorige spel. Ik ben gestart met ♠4. Dit leek me de lastigste start voor leider, daar deze vermoedelijk helemaal geen schoppens zou hebben. Wat in de praktijk ook zo was.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Spel 27                       ♠ AH1096

N/Niemand                 H10

                                    HB65

                                    ♣ A8

         ♠ VB8543                                   ♠ 72

         A85                                        V74

         V10                                        87432

         ♣ 32                                          ♣ B76

                                 ♠ –

                                 B9632

                                 A9

                                 ♣ HV10954

 

 

        Machteld  Jan B.      Henk        Thailo

        1♠           pas          2            pas            3          pas          3SA          a.p.

 

       

Nu heb je als leider het probleem dat je dummy in de knoei komt als je begint met je klaveren af te draaien voordat je je van extra overslagen hebt verzekerd. Dus, op zoek naar een 2e overslag besloot Henk nu ♠H te leggen, gevolgd door naar de A en naar de 10 (A zo soepel mogelijk gedoken). Auw. Aan slag met V speelde mijn maat nu weer heel goed ♠ terug en Henk had nu zichtbaar spijt van het feit dat hij niet in slag 1 de ♠10 had gelegd. Daar gaat mijn 2e overslag, zag je hem denken. Helaas voor Henk speelde mijn Tante Betje inderdaad gewoon A en na voor 11 slagen en Ome Joop deed het niet veel slechter door een hartje naar de koning te spelen. Oftewel, Henk kreeg 3% op dit spel voor de moeite… en daar bleek hij een week later bij Star nog last van te hebben. “Maar ik was ook schoppen gestart”, besloot hij post-mortem.

Dan de laatste ronde in Brasserie Bresson, in het pand waar vroeger een groot Chinees restaurant zat, De Muur. Onze tegenstanders van die ronde waren zeker een kwartier te laat. Het verhaal was dat ze al zeven rondjes achter hetzelfde paar aan waren gelopen, ze inmiddels dik bevriend waren en heel gezellig dachten de achtste ronde samen te spelen en daarna uit eten te gaan met zijn vieren. Helaas voor hen moesten ze de laatste ronde tegen ons. Het leverde ze iets meer dan 30% op. Laten we het er op houden dat Jan B. en ik nog steeds wakker waren, en zij niet. Nadat de ronde was afgelopen spotte ik een heuse Bechstein grand piano in de eetzaal. Ik haastte me er naar toe om er nog wat baby-Jazz op te spelen en een stukje van een Franse suite van Bach. Verbazingwekkend. Zo’n duur instrument in zo’n apart etablissement. Navraag leverde een kaartje op van de manager die gaat over de programmering. Een blij moment voor al mijn vriendjes in de wereld van de lichte muziek!

Niet veel later zei Jan B. gedag. En met de gedachte dat we het redelijk maar niet geweldig hadden gedaan toog ik terug naar Stairway to Heaven. Ik hielp Jan Meijer nog even mee met dozen sjouwen, kreeg een biertje in mijn handen gedrukt van Dennis en wachtte rustig op de uitslag. Met het idee om na afloop gezellig mee uit eten te gaan met al mijn Dombo vriendjes. Hoor ik opeens een langdradig stuk tekst van Jan Meijer over dat “er een verhaal zit aan de 1e plaats omdat het een gelegenheidspaar betreft dat pas om 10:30 uur vanochtend zijn eerste systeemafspraak kon maken bla bla bla”. Huh? Was er dan nog een gelegenheidspaar? Asjemenou? Stomverbaasd nam ik de 1e prijs in ontvangst omdat partner al naar huis was, onderwijl druk gebarend dat ik geen idee had dat we het zo goed hadden gedaan. Jan B. zou later heel genereus afstand doen van zijn prijsdeel omdat “zij het inschrijfgeld al had betaald en ik een aangename dag heb gehad”. Waar zij dan ook later heel blij mee zou zijn. En ik ook.

Het was die avond nog lang onrustig in Manahakorn waar we met een hele grote Dombo delegatie heerlijk gegeten en gedronken hebben. “Eeuwige roem, jong, die nemen ze je niet meer af” zei iemand tegen mij. “Sure” riep ik terug terwijl ik ondertussen aan een mooi vioolmeisje dacht…

 

Thailo van Ree, september 2014