↑ Return to Februari 2017

Zo kan het ook

Voor mensen die zich afvragen hoe wij het voor elkaar krijgen om een gemiddelde van 15 VP te scoren, dat kun je niet zonder hulp van de tegenstanders. Op eigen kracht kun je misschien 12 halen. Ze moeten fouten maken of jouw fouten niet afstraffen, of je moet mazzel hebben met de verkeerde actie op het juiste moment. Meestal leidt dit tot frustratie bij de spelers van de verliezende partij, wat het spelen er meestal niet gezelliger op maakt. Dat het anders kan ondervonden wij onlangs tegen het tweede team van de Houtense bridgclub BOD.
 
Het eerste noemenswaardige voorval vond plaats aan het einde van de eerste helft. Er was al was mis gegaan (2-over-1 met 8 punten en een suf 5kaartje) en nu besloot Zuid met:
 
♠ B3
♥ 83
♦ HVB974
♣ T95
 
na:
 
  West        Noord        Oost          Zuid
                                                            Pas
    1♥               1♠             pas             ??
 
dat ze toch moest laten weten dat ze zo'n mooie hand had. Ze wilde niet nog een keer de fout maken om 2-over-1 te bieden met te weinig punten, dus koos ze nu voor een andere optie, namelijk de schoppens steunen. Als maat maar een 5kaartje heeft dan is het in de 5-2 fit misschien toch speelbaar…
 
Noord dacht dat hij jarig was en met:
 
♠ AT742
♥ 92
♦ 6
♣ AHVB2
 
schatte hij nu de kansen op de manche toch redelijk in en bood dat ook. Een volstrekt kansloos contract natuurlijk, maar hij speelt het stoïcijns en geconcentreerd af. Elk kansje op een optimaal resultaat zoekend. Zelfs in het tegenspel kan ik niet zien wat voor een dramacontract het is. Niet dat wij optimaal tegenspeelden. Hugo stap van ♠Vxxx op wanneer de leider richting de ♠B in de dummy speelt. Mijn ♠H die sec over blijft is nu in principe een kansloze prooi voor het aas van de leider, maar gelukkig mag ik hem later toch nog maken. We lieten mij tot steppingstone promoveren waarbij ik kon kiezen tussen in de dubbelrenonce spelen of de tafel aan slag brengen met ruiten. Kortom, weinig briljant. Ik koos voor het laatste, maar de leider die geen verliezers in de zijkleuren meer had besloot te troeven. Hij heeft aan het einde dit nog over:
 
♠ AT7
♥ –
♦ –
♣ VB
 
Hij slaat nu de inmiddels hoge ♠AT en gooit de rest neer als zijnde hoog. Eigenlijk pas het eerste teken van ontevredenheid over het spel. Probleem was echter dat Hugo ♠986 nog over had. Ja, het wordt ook nog eens een ♠8 verhaaltje. Op het moment van de claim heeft Hugo die kaart nog over samen met een harten om mij te bereiken.
 
Niet zelden zal de leider nu ontploffen, maar zo niet deze leider. De tegenstanders stellen beide voor om de arbiter te vragen en de leider doet dat ook zelf. De ietwat onervaren arbiter oordeelt enigszins angstig dat alle resterende slagen naar ons gaan omdat zorgeloos spel betekent dat de leider makkelijk ♠7 kan spelen nu hij er toch van overtuigd is dat deze hoog is. Alhoewel uitermate correct en tevens juist als deze beoordeling van de arbiter is, zal menigeen nu fel protesteren en stellen dat het onlogisch is om eerst de laatste troef te spelen. Wederom is dit niet het geval. De leider bevestigt dat de arbiter inderdaad moet uitgaan van zorgeloos afspel en dat dus alle slagen naar ons gaan. Wauw….
 
De tweede helft hebben we meteen op het eerste spel een soortgelijke ervaring:
 
♠ 7
♥ HBT742
♦ –
♣ 987542
 
Iedereen is kwetsbaar en rechts van mij wordt na een pas van Hugo 2NT geopend. Ik besluit ze niet gratis naar 6♠ te laten bieden en leg 3♥ op tafel. Links gaat nu in de denktank. Enigszins angstig voor een doublet probeer ik overtuigend en onbewogen stil te blijven zitten. Links heeft inmiddels een plan en legt nu 4♥ op tafel. Jammer denk ik nog. Nu is slem bieden een eitje geworden. Hugo past en rechts gaat nu nadenken. Na enige tijd vraagt ze aan Hugo naar de betekenis van 3♥. "Wat heeft hij nou?" Waarop Hugo droog antwoord: "Hartens". Er wordt nog wat langer nagedacht en vervolgens komt er een paskaartje uit de bak. Ik kijk nog even in mijn agenda. Nee, mijn verjaardag was toch echt twee en halve week geleden. Ik pas ook en Hugo begint nu enigszins vertwijfeld te kijken. Is het bieden nu echt afgelopen? De "L(ij)eider vertrekt geen spier. Hugo kijkt nog eens goed in zijn hand:
 
♠ 52
♥ V963
♦ H7542
♣ T3
 
"Heeft mijn maat soms gepsycht en zijn ze nu ineens in een goed contract terechtgekomen? Nee, Mijn maat psycht nooit" en hij start maar ♠5. De leider verblikt of verbloost niet, ruimt rustig zijn kaartjes op en begint gedecideerd te spelen. Hij doet dat zo overtuigend dat het echt tot halverwege het spel duurt voordat de dummy doorheeft dat er zich een ramp aan het voltrekken is. Rustig wordt tot de laatste kaart uitgespeeld en wordt -6 genoteerd.
 
Ook nu is links de volledige correctheid. Geen enkel verwijt, maar een oprecht belangstellende vraag wat zijn partner dacht over het 4♥ bod. En zich dan ook, na een keertje doorvragen, neerleggen bij het gegeven antwoord. Gekscherend merkte hij op dat hij het toch wel jammer vond dat ik niet voor straf wilde doubleren. Gewoon humor dus. En het bleef in het vervolg niet alleen respectvol aan tafel, maar ook gewoon vriendelijk en gezellig. Natuurlijk is rechts enigszins ontdaan, maar dat wordt zo goed als mogelijk geparkeerd.
 
Na afloop wordt ons de overwinning van harte gegund en kan er om gelachten worden. Ik vind het nu al jammer dat we volgend jaar niet meer in dezelfde poule zullen spelen.
 
Ik kan mij nu voorstellen dat er mensen zijn die denken dat ik overdrijf. "Fake news" is de alom tegenwoordige term, maar niets is minder waar. Vraag maar na bij Hugo.
 
Niet alleen ben ik onder de indruk van de tegenstanders, ik heb ook nog een weg te gaan voordat ik mijn emoties en ethiek zo goed onder controle heb, maar het geeft me ook hoop. Niet alleen voor het gedrag aan de bridgetafel, maar voor de mensheid in het algemeen. Hartverwarmend.